قـولـّي .. مـرحـبـا مـلـيـون .. يـا بــــردك ؟


وأنـا أحـسـبـنّـك بـتـأخـذنـي مــــن أحـضـانـي


شـكـراً على حـضـورك .. وشـكـراً على[وردك]


وشـكـراً على كل شـيء .. إلا على احزاني


أحـلامي أكـبـر من أحـلامك.. ومن جـــدّك


لــــذلـك أعـــــانــي .. لـــذلـك أعـــــانـــي


لـو إن مـشـاعـرك مــوقــوتــه على وعــــدك


يـمـدّيـه جــاهــا مــن الإجــرام مــا جــاني


تجرحني (آسفك) .. تذبحني (مهب قصدك)


يالـيـتـك تـشـوف وش يـصـيـر فــ أشـجـاني


أحبــــك وليــت لا أحبــــك ولا أفتقـــــــدك


أضيع وأبحـــث علي .. وألقـــاك وألقــاني


مــدري واش الـلـي خــذاني مـنـّي لـ عـنـدك


بـــه شــيء ودّانــي وبــه شــيء بــقــّانــي


[ أنــا رجــلـيـن في قـربـــك .. وفي بــعــدك


سـافـر مـعـك الأولــيّ .. وانـتـظـرك الثاني ]

للشاعر/سعد بن علوش